Mustafa TURANİ
Oysa anlamak kolaydı. Bakmak ve görmek kolaydı.
Ve biz bunu hiç yapmadık. İçimizden gelmedi. İşimize gelmedi...
Kitaba uysak insanı kâmil olacaktık. Kitabına uydurduk.
Uydurduğumuz kitap da ( Kitaba) uymadı. Oysa kitaba uymak kolaydı. Oysa Kitaba uymak vardı. Ve biz bunu hiç yapmadık. İçimizden gelmedi. İşimize gelmedi...
Hep ötekileştiren bir dil kullandık. Bu dil bizi nefrete götürdü. Nefret düşmanlık getirdi.
Düşmanlıksa gözyaşı ve kan. Oysa sevmek daha kolaydı. Ve biz bunu hiç yapmadık. İçimizden gelmedi. İşimize gelmedi...
Sen sensen ben de benim dedik. Aramıza önce benler sonra bencillikler girdi.
Ben ve bencillik, bizi bize düşürdü. Bizi bizden düşürdü. Bir birimize düştük. Birlikte düştük. Birlikten düştük.
Bir baktık ki, benliğimizden eser kalmamış Oysa biz olmak vardı. Ve biz bunu hiç yapmadık. İçimizden gelmedi. İşimize gelmedi...
Birbirimize hep ideolojik baktık. Bu bakış şaşı bir bakıştı. Birbirimizi şaşı gördük.
Her birimiz bir adamın adamı olduk. Adamı olduğumuz adamlar kadar adam olabildik.
Gel gör ki, adam olamadık. Oysa 'adam' olmak vardı.
Ve biz bunu hiç yapmadık. İçimizden gelmedi. İşimize gelmedi...
